Gewelddadig en niet-gewelddadig extremisme

De AIVD beschouwt extremisme als:

Het uit ideologische motieven bereid zijn om niet-gewelddadige en/of gewelddadige activiteiten te verrichten die de democratische rechtsorde ondermijnen.

De gebruikte ondemocratische methodes kunnen zowel gewelddadig als niet-gewelddadig zijn.

Voorbeelden van niet-gewelddadige ondemocratische middelen zijn:

• systematisch haatzaaien;
• angst verspreiden;
• doelbewust desinformatie verspreiden;
• demoniseren en intimideren;
  verwerpen van wet en regelgeving;
• pogingen om een parallelle samenleving tot stand te brengen waarbij het gezag van de Nederlandse overheid en het rechtssysteem wordt afgewezen

Voorbeelden van gewelddadige methodes zijn:

• geweldplegingen; 
• mishandelingen;
• of ernstiger vormen van geweld.

Activisme, extremisme en terrorisme

(Ultra)rechtse of (ultra)linkse partijen of organisaties die binnen de kaders van de democratische rechtsorde  opereren, vallen vanzelfsprekend niet onder de definitie van extremisme.

Ook doet de AIVD geen onderzoek naar activisme, omdat bij activisme geen ondemocratische doelen worden nagestreefd en ook geen ondemocratische methodes worden gebruikt. Activisme vindt plaats binnen de kaders van de democratische rechtsorde. Activisten die neigen te radicaliseren tot extremisten, kunnen wel in de aandacht van de AIVD komen.

Extremisme kan in zijn uiterste vorm tot terrorisme leiden, als maatschappij-ontwrichtende schade wordt aangericht en/of grote groepen mensen angst wordt aangejaagd.

Lees meer over hoe de AIVD in zijn onderzoeken onderscheid maakt tussen activisten, extremisten en terroristen.

Of ga terug naar het overzicht van alle onderwerpen.